Bir tarafım etrafımdaki herkesin bana bu denli nefret etmesine dayanamıyor, ne yaptım da ben diye düşünmekten deliriyor ve ağlayacak gibi oluyor.
Diğer tarafımsa herkesin bana bu denli nefret etmesinden hazz almaya başlıyor, demekki varsın ve herkesin gözüne batıyorsun diyor.
Bir gün herşeyin iyi olacağına inandırıyorum kendimi. Gerçekten olacak mı?
4 Mayıs.
Bir kadının hatası olmak, bir çocuk için en büyük acıdır...
Bağıra bağıra ağlamak isteyipte gülümsediğim bütün anlara nefret ediyorum....
Hani bazen bir şarkı açarsın ve gerisini hatırlamazsın ya. İşte öyle...