Geceye Bir S?z B?rak - Blog Posts

Neden çok mutluyum biliyor musun? Çünki o benimle konuşurken kendimi kalın bir kitap arasındaki hiç ölmeyen o özel çiçek gibi hissediyorum . . . 🌻

Mr Van Houten

Ben iyi bir insanım ama berbat bir yazarım. Sen berbat bir insansın ama iyi yazarsın. Bence iyi bir takım oluruz. Lütfen bunu düzeltin, Hazel için anma konuşması. Benden yazmamı istedi ve bende çabalıyorum. Ama biraz sihir iyi olurdu. Mesele şu ki hepimiz hatırlanmak isteriz. Ama Hazel farklı. Hazel gerçeğin farkında. O, bir milyon hayran istemedi. O sadece bir tane istedi ve isteğine kavuştu da. Belki genişce sevilmedi ama derinden sevildi. Çoğumuzdan daha fazlasını yaşamak değil midir bu zaten? Hazel hastalandığında öldüğümün farkındaydım ama söylemek istemedim. Yoğun bakımdayken 10 dakikalığına içeri sızdım ve onunla oturdum, ta ki yakalanana dek. Gözleri kapalıydı. Rengi solmuştu. Ama elleri hala onun elleriydi. Hala sıcaktı ve tırnaklarında koyu lacivert bir oje vardı. Onları öylece tutdum ve ne kadar değersiz bir dünya ola bileceğini anladım. O kadar güzel ki. Ona bakmakdan sıkılmazsınız. "Benden zeki mi?" diye paranoya yapamazsınız çünkü zeki. Kalp kırmadan komik ola biliyor. Onu seviyorum. Öyle bir seviyorum ki. Onu sevdiğim için o kadar şanslıyım ki Van Houten. İncinip incinmeyeceğine dair tercih yapma şansın yok ama seni kimin incitebileceğini seçebilirsin. Ben seçimlerimden memnunum. Umarım o da memnundur . . .

~ Okay Hazel Grace ?

      ~ Okay.

Hayat, bir fotoğraf makinesi objektifi değil. Ne yazık ki her karesinde gülemiyorsun . . . 🙂 📸 ☹

Saç diplerimden tırnak uçlarıma kadar kırdığında sonradan ellerime ve saçlarıma dokunmanın sebebi iyileştirmek istemen mi ? 💙

" Ellerim çiçek kokuyor diye beni çiçek koparmakla suçladılar, fakat kimse çiçek dikmiş olabileceğimi düşünmedi . . . 🥀 "

Mavi hayaller kuruyorum olmayacağını bile bile . . . 🎡💙

Her yeni gün daha fazla imkansızlaşıyorsun sanki . . . 🌠

Sana ne kadar çok değer verdiğimi anlayacaksın, vermediğim zaman . . .

Ben hep çocuk kalmak isteyen deli dolu biriydim, ne zaman her an ölmek isteyen kırgın birine dönüştüm?

Bana anlatdıkların, gösterdiklerin, hissetdirdiklerin sadece bana özel kalmalıydı. Herkesleştirmemeliydin . . .

Acaba bir gün ona küstüğümü fark ede bilecek mi ?

İyiyim deriz ya hep, aIışkanIık bizimkisi. Peki karşındaki kişi de gerçekten nasıI oIduğunu merak ediyor mu sanki ?

YarınIarım dünden farksız. Hayat mı bana küstü, ben mi ona küstüm hatırIamıyorum ama şu araIar fena dargınız.

Bir bilse ona sarılınca her şeyin düzeleceğini o zaman sarılır mıydı bana ?