Ben O Gece, Bir Sevgi Olup Içinde Yaşamayı Istedim...

"Çekilip kabuğuna inci ol varsın derinden nefesi yeten çıkarsın."

uykulardayım, düzensiz uykularda~

olur olmadık yerlerde bile gözlerim doluyor, kafamdaki sesleri susturamıyorum, sürekli yorgun hissediyorum ve geçmiyor, neden üzüldüğümü anlayamıyorum

"duygusunu yaşamadığın, hissetmeye izin vermediğin olayları atlatamazsın."

buyrun, biraz yağmur biraz şarkı.

Yorgunum ben, gün içinde sürekli uyuyorum geceleri uyanığım kendimi yorgun hissedecek fiziksel hiçbir şey yapmıyorum ancak çok yorgunum. ben birileriyle konuşmak istemiyorum ama anlatmak istiyorum anlatmaya kalksam kendimi ifade edemeyeceğimi de biliyorum. başım ağrıyor istemsiz göz yaşlarım akıyor ama neden ağladığımı da bilmiyorum. odaklanamıyorum hiçbir şeye zaten sürekli bir şeyleri unuttuğum için zihnimde boşluklar hissediyorum. küçüklüğüme dair anılar hatırlıyorum anneme anlattığımda ise bunların yaşanmadığını söylüyor, psikolog kendi anılarını 3. kişi gözünden göremezsin diyor. düşününce haklı göremem ama o zaman o anılar neden sürekli zihnimde dönüp duruyor? kendimle konuşmalarım artıyor, düşüncelerim susmuyor engel olamıyorum, ders çalışamıyorum, düşüncelerim o kadar fazla ki gerçek hayattan soyutlanıyorum. hayallerde yaşıyorum, hissizleşiyorum, duygularını fazlaca yansıtan insanlara tahammül edemiyorum teselli vermeyi de bilmiyorum zaten ben.

~Kalp hanım nasılsınız? Ah ne çok kırıksınız

Durduk yere gözlerimin dolmasına engel olamıyorum.

Sana bi' söz yazdım bugün

Yolladım rüzgârla

İçinde göz yaşı vardı

Küçücük bir kadınla