özlemin heyecanlandırıyor, hayalin başımı döndürüyor...
sakin bi'yürüyüşten...
uykularımla vedalaştım
özgür kanat çırpışlara
ellerimde bahârım...
manzaranın hissiyatı bana "elif dedim" türküsünü hatırlatıyor...
ya dünya iyice tatsız bir hal alıyor, yada hep böyleydi de ben yeni anlıyorum...
Kemana devam mı
ara ara çalıyorum evet, yeni şeyler öğrenmiyorum fakat
"benimle olabildiğince yavaş yürü. çünkü yürüyüşün olabildiğince uzun sürmesini istiyorum."
okur, yazar ve fotoğraflar. | buranın en eskilerinden biriyim bilenler biliyor. yeniden geldim, bloguma hoşgeldin. :)
96 posts