Atlı Karıncalar... Gittiler.

neyse, ama kırıldım.

"Yüzyıllardır oynanmasına rağmen hiçbir seyirci sahneye fırlayıp Romeo'nun zehirli iksiri içmesine engel olmamıştır. Sonunda geminin batacağı bilindiği hâlde Titanic defalarca izlenmiştir. Bitecektir korkusuyla her şeyden kaçarsan hayattan hiç bir tat alamazsın. Çünkü Romeo ölmeli, Titanic batmalı ama hayat tüm olumsuzluklara rağmen yaşanmalıdır."

17 yasinda bir lise öğrencisinin 1996 yılında yazmış olduğu bi intihar mektubu :

canimdan cok sevdigim annem ve babam´a

sabah uyandığınızda anne yine odama gelip beni uyandırmak isteyeceksin. belkide bu defaki soğuk tenimin sonucu, geceleri içtiğim sigara dolayısıyla açık bıraktığım pencereye yükleyeceksin. ama bu defa ben kalkmayacağım anne. çok düşündüm çok tarttım hayatin hafifliğiyle kalbimin ağrılarını . bir çok sorunuz belki yanıtsız kalacak biliyorum. ama bu dakika hiçbirini açıklamaya yetmez artık. ben boşverdim sizde boşverin. bu odada kafamı yastığa koyup tavana baktığım günlerin anisi geçiyor gözlerimden. yüreğim çok burkuldu anne , ne yalnız kalabilmeyi becerebildim nede bir birlikteliğin bir parçası olabilmeyi. beni ölüme götüren yolun hiç mümkünü olmayan bir hayat olduğunu anladım. hayatım boyunca hiç birseye karar veremedim belki ama bu intihar sanirim hayatımdaki en önemli kararım. kimsenin sucu yok sadece birilerini ben kaldıramadım

Kâbus görüp uyanmaktan nefret ediyorum

Fakat içimde ki şarkı bitti.

"Biliyor musun, insanları öldürüyorum Portuga."

"Bunu nasıl yapıyorsun Zezé?"

"Onları unutarak."

-Şeker Portakalı

Okuduğum bir romanda adam etkilendiği kadın hakkında şöyle dedi; "Bu kadın kendim olmam için bende eksik olan şeydi." Cümle hoşuma gitti...

-00.53

nahide babaşlı - benim hikayem

Teşekkür ederim:)

...sesinde ne var biliyor musun/ ev dağınıklığı var/ iki de bir elini başına götürüp/ rüzgarda dağılan yalnızlığını düzeltiyorsun...

8.10 vapuru