Anne seni çok özledim 😞
anne ben geldim, üstüm başım
uzak yolların tozlarıyla perişan
çoktan paralandı ördüğün kazak
üzerinde yeşil nakışlar olan
anne ben geldim, yoruldum artık
her yolağzında kendime rastlamaktan
hep acılı, sarhoş ve sarsak
şiirler çırpıştıran bi adam
kurumuş kuyunun suyu, incirin
sütü çoktan çekilmiş
bir zamanlar dünya sandığım bahçeyi
ayrık otları, dikenler bürümüş
kapıdaki çıngırak kararmış nemden
atnalı ve sarmısak duruyor ama
oğlum, mektup yaz diyen
sesin hala kulaklarımda
anne ben geldim, ağdaki balık
bardaktaki su kadar umarsızım
dizlerin duruyor mu başımı koyacak?
anne ben geldim, oğlun, hayırsızın..
ahmet erhan külliyatı
Also my greatest fear
One of my greatest fears is I will die without finding a single soul who knows what to do with all this fire behind my eyes.
Cindy Cherie
Definitely 🥹
Make a wish before you reblog ✯✧✫
That's so high or am I just too small 🌸
An oasis in a big hectic city
Derler ki, okyanusa kavuşmadan önce nehir korkudan tir tir titrermiş. Arkasına dönüp bugüne kadar geçtiği onca yola bakmış. Dağların tepesinden, en rüzgarlı vadilerinden, seyahat ettiği tüm köylere ve ormanlara kadar.
Ve karşısındaki okyanus o kadar kocaman, eni sonu belli olmayan, uçsuz bucaksız bir şeymiş ki içinde kaybolmaktan korkuyormuş. Çünkü onun içine dalmak sonsuza kadar yok olmak gibi geliyormuş.
Ama gidilecek başka yol yokmuş, nehir geri dönemezmiş. Kimse geri dönemez akışta. Varoluşta geriye dönmek diye bir şey yoktur. Ve nehir okyanusa akma riskini almaya karar vermiş. Çünkü başka türlü korkusunu yenemeyeceğini anlamış.
O anda görmüş ki, okyanusa karışmak diye bir şey yok. Okyanus olmak var.
~ Halil Cibran
I hope someone out there do that about me
“If someday the moon calls you by your name don’t be surprised, because every night I tell her about you.”
— Shahrazad al-Khalij
Take your route with people who will accompany you till the end