hüzünlü bir şiir gibiydi her şey. artık yavaş yavaş anımsıyordum. günler geçiyordu. bildiğim tek gerçek buydu. şairin dediği gibi, kendimi ağır ve müşfik akan bir suyun koynuna bırakmış, gidiyordum.*
Yıllar geçse de üstünden, bu kalp seni unutur mu?
“Yarayla alay eder yaralanmamış olan. Bak nasıl da sararıp soluvermiş tanrıça kederlerden. Sen çok daha parlaksın çünkü. Sen tüm göklerdeki yıldızların ilki. Sen aydınlatırsın geceyi…”
dön bir bak bana, gözlerim gülüyor, seni gördüm göreli mevsim değişti, seni gördüm göreli dünya değişti.*
"beni hapiste vurdular ölmedim. hastalandım bi ciğerimi orda bıraktım gene ölmedim, çok dövdüler beni kan kustum ama ölmedim, yaşadım, seni bir kez daha görebilmek için yaşadım. şimdi bana dediler ki; kimse sesini duyamıyormuş. susmuşsun. benimle de konuşmayacak mısın keje. sesini duyamayacak mıyım?”
"Bak hayattayım, hâlâ yanındayım, hep seninleyim."
Sadık Murat Kolhan Beycim💘
"+Bana gelecek hakkında bir şey daha söyle
-Seni seviyorum. Şimdi de gelecekte de."
|| 11.22.63